Het onlangs verschenen rapport van het Kennisplatform Inclusief Samenleven, de Wijkmonitor 2021, brengt een fundamenteel maatschappelijk probleem opnieuw aan het licht: kansongelijkheid. Onder meer mensen met een vluchtelingachtergrond moeten vanuit een achterstandspositie de wedstrijd zien te winnen. Deze scheefgroei in de samenleving is al decennialang gaande, de kloof groeit. Het UAF roept de overheid op om moreel leiderschap te tonen en niet langer weg te kijken.

Het UAF betreurt dat dit probleem al zo lang bestaat en is verontwaardigd over de onverschillige houding van de overheid. Mardjan Seighali, directeur: 

‘Het is een taak van de overheid om ervoor te zorgen dat elke burger in ons land dezelfde kansen krijgt om mee te doen. Hoeveel van dit soort alarmerende rapporten zijn er nodig voordat er iets mee gebeurt? De kloof is er al jaren en wordt alleen maar groter. Toch wordt er nauwelijks iets aan gedaan. Het is hoog tijd dat de overheid moreel leiderschap toont en werk maakt van de nieuwe bestuurscultuur. Investeren in scholing, kennisontwikkeling en slimme routes naar werk voor iedereen is dé manier om de toenemende scheefgroei aan te pakken. De goede voorbeelden liggen voor het oprapen.’

De KIS Wijkmonitor 2021 laat zien wat kansongelijkheid in de praktijk betekent: een groot deel van de jonge statushouders (18 t/m 30 jaar) heeft geen startkwalificatie, weinig statushouders beschikken over een afgeronde bacheloropleiding in het hoger onderwijs, de werkloosheid is hoog en er zijn relatief veel statushouders (vooral uit Syrië) die leven in armoede.

Met de invoering van de nieuwe Wet inburgering heeft de overheid de intentie om verandering te brengen in deze kansongelijkheid en de verschillen in gemeentelijk beleid. Hoe dit in de praktijk uitpakt, moet nog blijken.