Toen Arash Mortezavy in 2010 van Iran naar Nederland vluchtte, met zijn diploma’s in voedingsmiddelentechnologie en HR op zak, was er in Nederland niets meer over van zijn loopbaan. Hij moest opnieuw beginnen. In 2018 studeerde hij af als tweedegraadsdocent scheikunde. Dit jaar ontving hij tot zijn grote vreugde ook nog de onderscheiding ‘Leraar van het Jaar’.
Hoe heeft jouw UAF-trajectbegeleider jou geholpen?
‘Mijn UAF-trajectbegeleider Mery was een baken van rust en vertrouwen in een voor mij onbekende en verwarrende wereld. Zij luisterde zonder oordeel, stelde de juiste vragen en hielp mij keuzes te maken die pasten bij mijn ambities én bij de Nederlandse context, ook wanneer het even tegenzat. Haar betrokkenheid was niet slechts praktisch; het was een bevestiging dat ik er mocht zijn. Dat mijn achtergrond geen last was, maar juist een kracht. Die erkenning heeft mijn zelfvertrouwen versterkt en mijn ontwikkeling versneld.’
Hoe maakte het UAF het verschil voor jou?
‘De noodzakelijke financiële steun maakte het mogelijk om mijn studie te starten. Dankzij het UAF kon ik in 2011 aan de Vrije Universiteit in Amsterdam beginnen met een Nederlandse taalcursus B2. In 2014 stroomde ik door naar de lerarenopleiding aan de Hogeschool van Amsterdam. De aanmoediging die ik vanuit het UAF ontving, gaf mij het gevoel dat ik deel uitmaakte van een groter geheel: een gemeenschap die gelooft in de kracht van onderwijs en de waarde van menselijk potentieel. Dat gevoel van verbondenheid maakte het verschil.’
De erkenning ‘Leraar van het Jaar’ draag ik op aan alle jongeren die zoeken naar hun plek in de samenleving, én aan organisaties zoals het UAF, die het onzichtbare zichtbaar maken.
In je eigen land was je na je studie voedingsmiddelentechnologie een gewaardeerde HR-manager. Hoe heb je besloten om in Nederland leraar scheikunde te worden?
‘In Nederland lukte het mij niet om werk te vinden, ondanks dat ik een erkend diploma in voedingsmiddelentechnologie en een NT2-diploma op B2-niveau op zak had. Tijdens mijn vrijwilligerswerk – waarin ik taallessen gaf aan anderstaligen – ontdekte ik dat mijn kracht ligt in het begeleiden, inspireren en verbinden van mensen. Precies datgene wat ik in Iran ook deed als HR-manager. Het onderwijs gaf mij de ruimte om mijn wetenschappelijke achtergrond én levenservaring samen te brengen in betekenisvolle pedagogiek. Daarom besloot ik docent scheikunde te worden en vond ik mijn plek.’
Wat typeert jou als leraar en wat vind jij belangrijk?
‘De erkenning ‘Leraar van het Jaar’, draag ik op aan alle jongeren die zoeken naar hun plek in de samenleving, én aan organisaties zoals het UAF, die het onzichtbare zichtbaar maken. Ik wil dat iedereen wordt gezien. Voor mij is het heel belangrijk dat iedereen mag zijn wie die is. Je bent heel belangrijk ongeacht je niveau, talent, denkvermogen, rol, afkomst, geaardheid, leerstijl of je tempo. Een cijfer zegt weinig. Leerlingen die een twee of een drie halen, krijgen van mij extra begeleiding en positieve aanmoediging, meer nog dan diegenen die een negen of tien halen.
Talent mag niet verloren gaan
Geef gevluchte studenten en professionals zoals Arash de kans zich te ontwikkelen. Met jouw donatie maak jij voor hen een wereld van verschil.
Help jij vluchtelingen op weg?
![UAF-logo-staand-zonder-payoff-[RGB]](https://www.uaf.nl/wp-content/uploads/2023/02/cropped-UAF-logo-staand-zonder-payoff-RGB-223x300.png){kind=logo}
