Met een onafgemaakte studie Geologie in zijn zak vluchtte Badr Ali (30) voor de burgeroorlog in Syrië. Via Irak, waar hij kort werkte als operator in de energiesector, belandde hij in Nederland. Nu hij een verblijfsvergunning heeft, wil hij alsnog afstuderen. Via een leerwerktraject aan de HAN richt hij zijn pijlen op een carrière in de techniek.

‘Ik heb veel vragen in mijn hoofd, maar dit is de eerste dag, het zal vanzelf wel duidelijk worden’, antwoordt Badr Ali (30) op de vraag wat zijn eerste indruk is van het traject en de groep. Het is een zonnige maandagmiddag in januari en de eerste lesdag van het nieuwe hbo-leerwerktraject aan de HAN – officieel HAN University of Applied Sciences – is halverwege. Er zijn boeken uitgedeeld, de twaalf studenten hebben elkaar en de docenten leren kennen dankzij kennismakingsopdrachten en iemand opperde een gezamenlijke WhatsApp-groep. Zometeen staat er nog een rondleiding door de techniekcampus van de Arnhemse HAN hogeschool op het programma – maar eerst even op adem komen.

Twee uur eerder. De twaalf deelnemers druppelen een voor een binnen in een lokaal op de derde verdieping van de B-vleugel van het gebouw. Op tafel staan kannen koffie en thee, vergezeld door een schaal kruidkoeken. Onwennig zijn de eerste minuten. Als iedereen binnen is gaat de deur dicht en opent Mardjan Seighali, directeur van het UAF, de middag: ‘Twee dames,’ begint ze, ‘ik ben blij om dat te zien. ‘Vandaag starten jullie met een nieuw leerwerktraject in de techniek.’ Mardjan vertelt hoe ze zelf ook ooit nieuw in Nederland was en even onwennig aan een nieuw hoofdstuk begon. ‘Het goede nieuws is: er is een tekort aan technisch personeel. Het is heel goed dat jullie hier zijn.’ Even later besluit ze: ‘Ik wens jullie veel succes en hopelijk kunnen we over tweeëneenhalf jaar een feestje vieren met de hele groep.’

Een nieuwe passie

Badr, geboren in Syrië, studeert Geologie aan de Universiteit van Damascus als de burgeroorlog begint. De situatie in zijn land dwingt hem om te vluchten. ‘Mijn studie heb ik nooit af kunnen maken, jaren studeren gingen zo de afvoer in.’ Badr belandt in Irak, waar hij gaat werken als operator in de olie- en gasindustrie. Daar ontdekt hij zijn passie voor techniek: ‘Ik vond mijn werk in Irak erg leuk. Machines en instrumenten, dingen repareren en maken, ik werd er blij van. Techniek is mijn passie geworden.’

Omdat zijn situatie ook in Irak ‘kwetsbaar’ is vlucht hij eind 2017 naar Nederland. Eenmaal hier komt hij in aanraking met alternatieve energiebronnen, zoals zonne- en windenergie. Er gaat een wereld voor hem open. Badr: ‘In Syrië waren we er helemaal niet mee bezig met duurzame energie. Nu pas snap ik de gevolgen voor het milieu van de olie- en gasindustrie. Zelfs als ik nu met de auto vanuit mijn woonplaats Malden naar Arnhem rijd voel ik me een beetje schuldig.’

Eenmaal in het bezit van een verblijfsvergunning, denkt Badr na over zijn toekomst. Via zijn begeleider bij VluchtelingenWerk maakt hij kennis met het nieuwe leerwerktraject aan de HAN, een initiatief van het HAN-Talencentrum en expertisecentrum SEECE in samenwerking met het UAF*. Badr: ‘Ik wil graag in de techniek werken en als het kan ook studeren. Dat ik nooit ben afgestudeerd doet een beetje pijn. Ik heb geen papieren en kan niet bewijzen dat ik een studie heb gevolgd. Dit traject past helemaal bij mij, omdat het werk en studie combineert.’

Als team opereren

Als Mardjan is uitgepraat richt Jan Oosting, programmalijnmanager bij SEECE, zich tot de groep: ‘Bedrijven als Liander, Tennet en Lagerweij maken samen de energietransitie mogelijk. Maar daarvoor hebben zij mensen nodig. We zijn heel blij met jullie kennis en expertise. Hier en daar hebben jullie nog een duwtje nodig, maar wij zijn er om jullie dat duwtje te geven. Op 14 februari staat onze eerste excursie gepland. Dan gaan we op bezoek bij Liander, een van de high tech bedrijven in deze regio, een bedrijf waar jullie een werkplek kunnen vinden. Want dat is het doel: een werkplek voor jullie allemaal.’ De deelnemers knikken tevreden.

Tot slot neemt Sabine Maresch van het HAN Talencentrum het woord: ‘Jullie zijn de eerste groep aan wie we dit traject aanbieden. Eigenlijk zijn jullie dus een beetje proefkonijnen, maar we hopen natuurlijk dat jullie het als groep goed gaan doen. Help elkaar, zou ik zeggen. Als we als team opereren is de kans groter dat we gezamenlijk de eindstreep halen. Ik wens ons allemaal veel succes.’

Op zoek naar alternatieven

Tirza en Jan van het HAN Talencentrum sluiten de deur van het lokaal. Op de gang verzamelen de deelnemers zich voor de rondleiding. Ook Badr maakt zich op voor een eerste kennismaking met zijn nieuwe domein. Voor hij vertrekt zegt hij: ‘Ik zal mijn best doen. Ik wil ervaring opdoen in dit vak, de juiste informatie opslaan. En die informatie daarna toepassen in mijn werk. Ik heb ambitie om carrière te maken, maar ik doe het stap voor stap. Dit jaar wil ik vooral veel leren.’ Het einddoel? ‘Ik wil het liefst werken in de alternatieve energie. De koning van de stroom is nu nog olie, maar dat duurt niet lang meer. We moeten zoeken naar alternatieven, alternatieven die niet schadelijk zijn voor het milieu.’

Dan verdwijnen de deelnemers het trappenhuis in, op weg naar werkplaatsen, labs en ruimtes vol apparaten, 3D-printers en andere technische snufjes. Als iedereen al lang uit het oog is verdwenen klinkt het in de verte uit de mond van een van de deelnemers: ‘Ik voel me hier nu al thuis.’

Een paar dagen later vragen we Badr per mail hoe zijn eerste schooldagen zijn bevallen: ‘Ik vind het leuk en spannend. De meeste mensen zijn serieus en gemotiveerd, de deelnemers komen hier echt om iets te breiken. Echte belemmeringen zijn er niet, alleen mijn taal vind ik nog niet sterk genoeg. Ik zal meer moeten oefenen. Gelukkig krijgen we NT2-lessen in dit eerste half jaar.’

Dit was deel 1 van een reeks verhalen over Badr. Gaat het hem lukken om een baan in de techniek te vinden waar hij zijn kennis en kunde kan inzetten? Houd onze website en social media kanalen in de gaten voor het antwoord op die vraag.

*Dit leerwerktraject wordt mogelijk gemaakt door SEECE, het VSBfonds, de Provincie Gelderland, het Sioe Yao Kan Fonds op Naam en het UAF.