Rami was er bijna. Nog twee jaar en hij kon zichzelf cardioloog noemen. Maar toen werd het te gevaarlijk in Syrië en vluchtte hij met zijn gezin in 2014 naar Nederland. Hoe lang gaat het duren om zijn droom om cardioloog te worden in Nederland te realiseren, vroeg hij zich af. Zeker een paar jaar, maar toch niet veel langer?
‘Ik ben opgevoed met het idee dat ik zo veel mogelijk moet betekenen voor anderen. Als arts kan dat. Al tijdens mijn opleiding tot arts raakte ik gefascineerd door het menselijk hart. Hoe meer ik erover leer, hoe meer ik zie hoe uniek dit orgaan is. Ik ben verliefd op het hart. Dus toen ik in Nederland kwam, wilde ik zo snel mogelijk weer aan het werk als arts en mijn opleiding tot cardioloog hervatten.’
Al tijdens mijn opleiding tot arts raakte ik gefascineerd door het menselijk hart.
Op welke deur moet ik kloppen?
‘Net in Nederland wist ik niets. Wie moet ik vragen hoe het hier werkt? Op welke deur moet ik kloppen. Toen ik een verblijfsvergunning kreeg, woonde ik in een klein asielzoekerscentrum in afwachting van een woning. In dat azc vertelde iemand mij over de hulp van het UAF.’
Lea gaf mij en mijn vrouw hoop, telkens weer
‘Tijdens mijn telefonische intake bij het UAF vroeg ik meteen: “Vertel me alsjeblieft wat ik moet doen om zo snel mogelijk weer arts te worden.” Kort daarna kreeg ik trajectbeleider Lea toegewezen. Zij begeleidde niet alleen mij maar ook mijn vrouw die ook arts is. Toen werd snel duidelijk dat opnieuw arts worden niet snel geregeld zou zijn. Maar Lea gaf ons hoop, telkens weer.’
Ik heb alle e-mails van mijn Lea nog. Soms lees ik ze opnieuw en besef ik hoe waardevol haar begeleiding voor mij is geweest.
Een moeilijke drempel was de BIG-registratie
‘Lea vertelde waar we onze diploma’s konden laten waarderen, hoe we papieren konden laten vertalen en bij welke huisarts ik stage kon lopen. Een moeilijke drempel was de BIG-registratie. Je kunt alleen als zorgprofessional aan het werk als je in dit register staat. Een essentieel document voor registratie was een Verklaring Omtrent het Gedrag (VOG) uit Syrië, maar dat had ik niet. Toen heeft Lea een brief geschreven dat het voor mij vanwege de oorlog in Syrië onmogelijk was een VOG aan te vragen. Met haar hulp is dat gelukkig toen goed gekomen.’
Inmiddels is het einde in zicht
‘Ik heb alle e-mails van mijn Lea nog. Soms lees ik ze opnieuw en besef ik hoe waardevol haar begeleiding voor mij is geweest. Lea schreef altijd positief en opbeurend. Het UAF heeft mij en mijn vrouw geholpen om de weg te vergemakkelijken.
Inmiddels is het einde in zicht. Begin 2028 zal ik eindelijk cardioloog zijn. Bijna tien jaar later dan gepland, maar het is niet anders. Mijn opleider en supervisors werken actief mee aan mijn ontwikkeling. Ik ben hen en het UAF heel dankbaar.’
Ik ben er om hoop te bieden.
Hoop en een steuntje in de rug
‘Ik krijg kippenvel als ik hoor hoeveel ik voor Rami heb betekend’, zegt UAF-trajectbegeleider Lea Kayiganwa. ‘Toen ik Rami begeleidde, had hij al heel duidelijk zijn droom voor ogen. Ik ben er om hoop te bieden. Iedereen heeft een steuntje in de rug nodig. Ik ben ontzettend trots op Rami dat hij zijn droom gaat waarmaken om cardioloog te worden.’
Talent mag niet verloren gaan
Geef gevluchte studenten en professionals zoals Rami de kans zich te ontwikkelen. Met jouw donatie maak jij voor hen een wereld van verschil.
Help jij vluchtelingen op weg?
![UAF-logo-staand-zonder-payoff-[RGB]](https://www.uaf.nl/wp-content/uploads/2023/02/cropped-UAF-logo-staand-zonder-payoff-RGB-223x300.png){kind=logo}
