Hoe gaat het nu met Badr? 

Leerwerkraject HAN 2022

In Syrië kon Badr Ali (34) zijn studie niet afmaken, hij moest vluchten. In Irak kreeg hij de kans niet om aan zijn toekomst te werken. Eenmaal in Nederland maakte hij een plan: binnen vijf jaar de taal leren en een opleiding halen. Afgelopen zomer studeerde hij af. 

Twee keer eerder schreven we over Badr. We waren erbij toen hij in november 2019 begon met het voorbereidende jaar aan de HAN en interviewden hem in 2020 toen hij dat traject succesvol afrondde en op het punt stond om met zijn associate degree Elektrotechniek te beginnen. In juli was het zover: Badr nam zijn diploma in ontvangst en werd daarmee de eerste student die het leerwerktraject voor statushouders in de energiesector, een samenwerking tussen de HAN, het UAF en SEECE, voltooide.

Badr, hoe gaat het met je? 

‘Inmiddels kan ik zeggen dat het goed gaat. De start van mijn associate degree, nu bijna drie jaar geleden, was moeilijk. Alles was nieuw: ons kindje was net geboren en ik begon tegelijkertijd aan een nieuwe studie én bijbehorende baan. Na een half jaar ging dat bedrijf ook nog eens failliet. Op school vroegen met name de schriftelijke opdrachten – de rapporten, de onderzoeken – veel tijd van me. Mijn medestudenten waren verder wat betreft taal- en computervaardigheden. Even overwoog ik zelfs te stoppen. Maar mijn begeleider bij SEECE, Mieke, motiveerde me door te gaan.’ 

 

Waarom ben je uiteindelijk niet gestopt? 

‘Mieke zei: “Denk aan je toekomst.” Ze heeft gelijk gekregen. Nu ik mijn diploma heb gehaald is alle moeite vergeten. Ik voel me nu veel minder belast. Wat ook hielp: mijn nieuwe werkgever paste beter bij me. Solar PS, waar ik nog steeds werk, gaf me ruimte om nieuwe dingen te leren. En ze waren flexibel ten aanzien van mijn opleiding. Ik kon er rustig wennen en mocht veel tijd besteden aan school.’ 

Binnen vijf jaar wilde ik de taal leren, een diploma halen en werk vinden.

In 2017 vluchtte je naar Nederland, in 2019 begon je met het voorbereidende traject en nog geen vier jaar later heb je een diploma in handen. Het is vlot gegaan, hè? 

‘Nadat ik asiel had aangevraagd in het noorden van Nederland werd ik met een bus naar een asielzoekerscentrum in Limburg gebracht. Het was mijn tweede dag in Nederland. Langs de snelweg zag ik voor het eerst in mijn leven windmolens. Het lampje ging meteen branden. Ik wilde in de alternatieve energiesector gaan werken! In mijn hoofd maakte ik vlug een plan: binnen vijf jaar wilde ik de taal leren, een diploma halen en werk vinden.’ 

 

Et voilà, plan geslaagd. 

‘Ik heb er een half jaar langer over gedaan, maar inderdaad: het is prachtig. Ik ben mijn vrouw veel dank verschuldigd, ze heeft me altijd goed geholpen en ondersteund. Thuis zorgde ze voor de kinderen en creëerde ze een fijne sfeer. Inmiddels is ook ons derde kindje geboren.’ 

In 2020 gaf je jezelf na afronding van het voorbereidende jaar ‘een zes of een zeven’. En nu? 

‘Ik heb gemiddeld een acht op mijn rapport. Mijn afstudeerproject is ook met een acht beoordeeld. Een acht dus.’ 

 

Je hebt je doel behaald. Wat wordt je nieuwe doel? 

‘Ik wil eerst rusten, opgelucht ademhalen. En tijd met mijn gezin besteden. Daarna wil ik meer specifieke kennis opdoen over mijn branche: zonne-energie. Over meterkasten, software, noem maar op. De gemeente Nijmegen geeft een cursus over duurzaamheid, die ik graag wil volgen. Daarnaast ben ik blij dat ik meer tijd heb voor andere dingen, ik kan nu bijvoorbeeld twee dagen per week voetballen in plaats van één. Op maandagavond heb ik zwemles voor volwassenen.’ 

 

Toen je eind 2014 je thuisland Syrië verliet had je tweeënhalf jaar geologie gestudeerd. Waar sta je nu ten opzichte van toen? 

‘Ik heb altijd graag een diploma willen halen. Tweeënhalf jaar studeren voelde als verloren tijd toen ik moest vluchten. Voor mijn komst naar Nederland werkte ik een tijd in Irak, maar daar kreeg ik geen kans om aan mijn toekomst te werken. In Nederland wel. Tegen mijn begeleider bij Vluchtelingenwerk zei ik meteen: ik wil graag studeren. Mede dankzij de steun en begeleiding van het UAF is dat gelukt. Inmiddels ben ik verder dan toen ik Syrië verliet. Ik ben ook een ander mens geworden.’ 

 

Soms lijken dingen moeilijk, maar ze zijn niet onmogelijk. Hou vol en geef het de tijd, dan komt het resultaat vanzelf.

 

In welk opzicht ben je veranderd? 

‘Ik heb geleerd om mijn hoofd te gebruiken, kan kritisch denken, en ben in staat nieuwe dingen te proberen, ook als ze onmogelijk lijken.’ 

Als het interview ten einde is zegt Badr: ‘Ik wil graag afsluiten met een boodschap voor nieuwkomers in Nederland, of eigenlijk voor iedereen die graag iets nieuws wil doen. Soms lijken dingen moeilijk, maar ze zijn niet onmogelijk. Hou vol en geef het de tijd, dan komt het resultaat vanzelf. Je kunt altijd nog stoppen als het niet lukt. Mijn buurman studeerde twee jaar economie in Syrië, vanwege de oorlog kon hij niet verder. Ik vertelde hem over leerwerktrajecten, en motiveerde hem om aan een studie te beginnen. Volgende maand begint hij aan een opleiding Elektrotechniek. Ik zal hem aanmoedigen.’ 

Talent mag niet verloren gaan

Geef gevluchte studenten en professionals zoals Badr de kans zich te ontwikkelen. Met jouw donatie maak jij voor hen een wereld van verschil. 

Help jij vluchtelingen op weg?

Misschien vind je dit ook interessant

Het UAF helpen kan op veel manieren

Dankzij de betrokkenheid en steun van 27.000 gevers kunnen wij jaarlijks duizenden vluchtelingen begeleiden bij studie en werk. Help jij ook mee? 

Deel dit artikel via:

WhatsApp
LinkedIn
Facebook
X

Mis helemaal niets, schrijf je in voor onze nieuwsbrief​

Ruim 16.000 mensen gingen je voor!

Wat kan je in je mailbox verwachten?

  • Persoonlijke en inspirerende verhalen van gemotiveerde vluchtelingen
  • Tips hoe jij je steentje kan bijdragen
  • Het laatste nieuws
  • Aankondiging van onze evenementen
Dit veld is verborgen bij het bekijken van het formulier
Optin nieuwsbrief