Ruim zestig jaar geleden kwam de Hongaarse student József Tóth als politiek vluchteling naar Nederland. Hij werd een van ’s werelds meest toonaangevende wetenschappers op het gebied van hydrogeologie. Zijn geheugen is scherp, zijn verhaal imposant.
‘Op een dag kwam er een groepje Nederlanders aan in het vluchtelingenkamp in Oostenrijk waar ik verbleef. Ze waren met een lege trein gekomen, waarin ze driehonderd gevluchte Hongaarse studenten mee terug naar Nederland konden nemen. Ze vertelden dat gemotiveerde studenten konden studeren in Nederland met steun van wat later het UAF bleek te zijn.
Ik was ervan onder de indruk dat ze dit allemaal konden regelen voor zoveel gevluchte studenten, op zo’n korte termijn. Het was een grandioos aanbod, dat niet alleen getuigde van vrijgevigheid maar ook van behoorlijk wat organisatievermogen. Toch was het voor mijn verloofde en mij een lastige beslissing, om wel of niet mee te gaan naar Nederland. Ik wist niets over Nederland, we hadden geen idee hoe ons leven er daar uit zou zien. Maar uiteindelijk besloten we om op het aanbod in te gaan. En dus stapten we in de trein naar Nederland.
'Ik begreep het probleem, maar het wachten op uitsluitsel, of we wel of niet mochten starten aan de studie, was frustrerend.'
We moesten enkele taaltoetsen doen om ons niveau te testen maar we wisten natuurlijk nog niets van de taal. Ik begreep het probleem, maar het wachten op uitsluitsel, of we wel of niet mochten starten aan de studie, was frustrerend. Het duurde lang voordat de minister van Onderwijs een beslissing nam.
Toen ons eerste kind op komst was en er nog steeds geen duidelijkheid was, overwoog ik om in een Utrechtse metaalfabriek te gaan werken. Ik moest wel, als het wachten nog langer zou duren. Gelukkig is het zo ver niet gekomen.
Na een half jaar besloot de minister onze middelbareschooldiploma’s te erkennen, wat betekende dat ik mocht studeren. Daar was heel ik blij om, ook al was ik na ruim vier studiejaren in Hongarije plotseling weer een eerstejaarsstudent. Toch kijk ik met veel liefde terug op die tijd.
Het UAF heeft een fundamentele invloed op mijn leven gehad. Zonder de kans om in Nederland verder te studeren, had ik niet zo’n rijk leven gehad. Dan heb ik het niet over financiële rijkdom, maar over een veel groter geluk: ik heb een carrièrepad kunnen bewandelen waarvan ik iedere minuut heb genoten. Daarvoor ben ik altijd zeer dankbaar geweest, en deze schenking is daar simpelweg een betuiging van.
'Het UAF heeft al die jaren een bijzondere plek in mijn hart gehouden. Na een onrustige tijd in Hongarije kon ik, ook al duurde het even, weer aan de slag!'
Mijn ervaring is die van velen, daarom moeten vluchtelingstudenten blijvend worden gesteund. In de eerste jaren in Nederland was ik een van die studenten die gebruik kon maken van die steun, later werd ik – tot op de dag van vandaag – ondersteuner van de initiatieven van het UAF.’
Talent mag niet verloren gaan
Geef gevluchte studenten en professionals de kans zich te ontwikkelen. Met jouw donatie maak jij voor hen een wereld van verschil.
Help jij vluchtelingen op weg?
![UAF-logo-staand-zonder-payoff-[RGB]](https://www.uaf.nl/wp-content/uploads/2023/02/cropped-UAF-logo-staand-zonder-payoff-RGB-223x300.png){kind=logo}
