Nadat de wijk waarin hij woont is gebombardeerd, vlucht Majd Shahoud op zijn zeventiende naar Nederland. Hier begint hij zo snel mogelijk aan de verwezenlijking van zijn ambitie: architect worden. Hij leert Nederlands en neemt lessen Engels en Wiskunde. Zonder vertraging voltooit hij de opleiding HBO Bouwkunde. Nu heeft hij zijn tweejarige master aan de Technische Universiteit Delft afgerond. ‘Ik hoop dat ik een goed voorbeeld kan zijn voor anderen.’
Veel van mijn vrienden zijn omgekomen
‘Ik woonde in Aleppo in Syrië, het was tijdens de oorlog een van de gevaarlijkste steden ter wereld. Op Goede Vrijdag in 2015 werd onze hele wijk gebombardeerd. Veel van mijn vrienden zijn omgekomen. Dat was het moment dat ik besloot om te vluchten. Ik zat in het laatste jaar van mijn middelbare school, maar ik kon niet meer wachten tot ik klaar was met mijn eindexamen. De bombardementen op onze wijk gingen door. Ik ben over land gevlucht naar Turkije en daarna met een bootje naar Griekenland. Ik ben in mijn eentje gevlucht, zonder mijn ouders en zus. Dat was heel moeilijk, ik was pas zeventien en nog nooit mijn stad uit geweest.
Ik was heel blij toen ik in Nederland aankwam. Maar ik voelde me heel alleen, vooral met kerst zonder mijn familie. Via gezinshereniging konden mijn ouders en zus later ook naar Nederland komen. Eerst dreigde het niet te lukken, omdat mijn zus niet mee mocht komen, want ze was niet meer minderjarig. Dat was een heel stressvolle periode. Maar gelukkig bleek het uiteindelijk toch mogelijk en was mijn hele familie veilig in Nederland.’
Ik was pas zeventien en nog nooit mijn stad uit geweest.
Ik nam zelf het initiatief
‘Ik heb ruim een jaar in het azc in Dronten gezeten. Daar deelde ik een huis met acht minderjarigen. Toen ik achttien werd, verhuisde ik ineens naar een huis voor meerderjarigen. Plotseling zat ik tussen de volwassenen van allerlei leeftijden. Ik voelde me snel thuis tussen de volwassenen. In het azc ging ik naar school om Nederlands te leren en ik deed zelfstudie via YouTube en Duolingo. Het UAF ondersteunde mij met aanvragen van studiefinanciering en ik kon altijd bij hen terecht met vragen over cursussen, examens en regels over studeren in Nederland. Na een schakeljaar waarin ik nog lessen Nederlands, Engels en Wiskunde volgde en een speciale toelatingstoets deed, kon ik beginnen aan de studie HBO Bouwkunde in Zwolle. Het begin was moeilijk. Ik wist niet zo goed hoe ik hier met mensen moest omgaan. Ik was de enige buitenlander in de klas. Voor een project moesten we eens werkgroepjes vormen. Ik werd niet gekozen en voelde me buitengesloten. Een keer daarna nam ik zelf het initiatief om een groepje te vormen. Dat bleek de goede methode. Ook deed ik de presentatie van een project. Ik trad meer op de voorgrond en was niet meer bang dat mensen mijn Nederlands niet goed zouden vinden. Dat waren voor mij belangrijke lessen. Ik hoop dat ik kan laten zien dat vluchtelingen ook hun best doen in Nederland en een goed voorbeeld kunnen zijn voor anderen.’
Ik hoop dat ik kan laten zien dat vluchtelingen ook hun best doen in Nederland en een goed voorbeeld kunnen zijn voor anderen.
Ik wist dat ik Bouwkunde aan de Technische Universiteit Delft wilde studeren
‘De opleiding HBO Bouwkunde heb ik in vier jaar afgerond. Toen ik in Nederland kwam, wist ik al dat ik Bouwkunde aan de TU Delft wilde studeren. Het is een van de beste universiteiten voor deze studie. Na extra certificaten te hebben gehaald op de open universiteit voor Engels en Wiskunde ben ik gestart met een premaster van een half jaar aan de TU. Daarna kon ik beginnen de tweejarige master Architecture and Urbanism. De colleges waren in het Engels en de studenten kwamen uit allerlei landen. Dat internationale vond ik heel prettig.’
Toen ik in Nederland kwam, wist ik al dat ik Bouwkunde aan de TU Delft wilde studeren. Het is een van de beste universiteiten voor deze studie.
‘Op de TU is het niveau wetenschappelijk. Als je een idee hebt op het HBO krijg je van een docent de praktische vraag: “Hoe ga jij het doen?”. Op de TU is de wetenschappelijke vraag: “Waarom ga jij dat doen?”. Die vraag vergt veel meer onderzoek en onderbouwing. Dat vond ik heel interessant. Mijn afstudeerproject had betrekking op het ontwerp van openbare gebouwen. Ik vind het belangrijk dat je bij het ontwerp van een gebouw zorgt dat het goed verbonden is met de rest van de omgeving. Het thema van mijn ontwerp was designing inclusivity. Mensen met verschillende achtergronden, leeftijden en beperkingen moeten zich thuis voelen in het gebouw. Het is zodanig ontworpen dat het toegankelijk is en speciale voorzieningen heeft voor alle mensen. Er zijn naast trappen en liften ook hellingbanen. En voor kinderen is er een trapleuning waar ze van af kunnen glijden.’
Het thema van mijn ontwerp was designing inclusivity. Mensen met verschillende achtergronden, leeftijden en beperkingen moeten zich thuis voelen in het gebouw.
Mijn droom is een eigen architectenbureau
‘Ik heb mijn master in twee jaar afgerond. Daar ben ik heel trots op. Om architect te worden doorloop ik de komende twee jaar als assistent ontwerper een beroepservaringsperiode bij een bureau dat verschillende gebouwen maakt, van woningen tot publieke gebouwen. Hier leer ik wat er allemaal in het ontwerpproces aan bod komt. Na deze periode mag ik me inschrijven in het Architectenregister en ben ik architect! Dan heb ik alles gegeven om mijn droom te verwezenlijken. In de toekomst wil ik graag een eigen architectenbureau starten. Mijn zus heeft ook Bouwkunde gestudeerd aan de TU Delft. Misschien dat we ooit samen een bureau beginnen.’
Zijn reis getuigt van lef, kracht, discipline en doorzettingsvermogen.
Hij heeft alles zelf bereikt en we gaan zijn naam zeker vaker horen!
Talent mag niet verloren gaan
Geef gevluchte studenten en professionals zoals Majd de kans zich te ontwikkelen. Met jouw donatie maak jij voor hen een wereld van verschil.
Help jij vluchtelingen op weg?
![UAF-logo-staand-zonder-payoff-[RGB]](https://www.uaf.nl/wp-content/uploads/2023/02/cropped-UAF-logo-staand-zonder-payoff-RGB-223x300.png){kind=logo}
