Ook gevluchte professionals – medici, docenten, journalisten – steken hun handen uit de mouwen tijdens de coronacrisis. Hoe het hen vergaat? We doen een rondje langs de velden. In aflevering 8: Pezhman Amiri (42, uit Iran), stagiair elektromonteur bij Gebr. Van der Steen. 

Pezhman, hoe gaat het met je? 

‘Het gaat goed. Ik ben nu aan het werk in Lent en ga straks naar Groesbeek. Als stagiair elektromonteur verzorg ik voornamelijk verbindingen tussen de hoofd elektriciteitskabel en huizen. De stage is onderdeel van een leerwerktraject dat ik volg bij Liander. Na deze stage volgt de middenspanning opleiding en daarna ga ik werken bij de storingsdienst van Liander.’ 

Waarom doe je dit werk? 

‘Ik houd van de techniek. In Iran studeerde ik vier jaar en werkte ik in de hoogspannings sector. Ik wil dat werk in Nederland ook doen, dus dit leerwerktraject bij Liander is voor mij een goede kans. Hoogspanning is technisch werk, soms ook gevaarlijk en vaak op hoogte. Dat vind ik leuk. Maar eerst moet ik de manier van werken in Nederland leren. Het gaat er hier anders aan toe dan in mijn eigen land.’ 

Wat zijn de grootste verschillen?    

‘In Nederland heb je voor elke klus een speciaal soort gereedschap. Ook de veiligheidsmaatregelen zijn hier veel strenger. Niemand werkt gehaast, alles gaat rustig en veilig. Dat is een groot verschil met Iran. Maar ik moet al die gereedschappen en protocollen wel leren voordat ik echt kan werken.’ 

Hoe gaat het werken in tijden van corona? 

‘Het is best moeilijk. Dit werk kun je nou eenmaal niet thuis doen. Binnen mijn ploeg van vier houden we zoveel mogelijk rekening met elkaar. Maar we werken soms ook met andere technici op een bouwplaats, installateurs bijvoorbeeld. In een huis dat gebouwd wordt kan het aantal mensen al snel oplopen. En van onbekenden weet je niet hoe serieus ze het virus nemen. Ik was eerst best een beetje bang. Ook omdat iemand in onze groep suikerziekte heeft, hij is extra kwetsbaar.’ 

Welke maatregelen hebben jullie genomen? 

‘Anderhalve meter afstand houden proberen we, maar is niet altijd mogelijk. Soms werk je met z’n tweeën in een gat in de grond of in een klein ruimte. Handen wassen gaat niet, omdat we meestal geen water tot onze beschikking hebben. En ook met handschoenen is lastig. ‘Met warme hand werken’, is een uitspraak in ons vak. Dat heeft te maken met de kwetsbaarheid van de kabels. Met blote handen is de kans op beschadigingen het kleinst. Kortom: het was best moeilijk om corona proof te werken. Ik probeer er nu minder over na te denken en gewoon te werken. Het gaat nu beter.’ 

Interview: Job Hulsman 

Pezhman is één van de deelnemers aan het leerwerktraject voor elektromonteurs. Het UAF stond samen met Alliander en opleidingsinstituut Temphory aan de wieg van deze monteursopleiding.