Aan hoe Armen Melkonian (32, gevlucht uit Syrië) praat, merk je meteen dat hij niet voor één gat te vangen is: hij is open, enthousiast en een ontzettende doorzetter. Hij liep stages bij het Amstel Hotel en Unilever en studeerde af aan Hotelschool The Hague met een imago-onderzoek: hoe kunnen we de Hotelschool diverser en inclusiever maken? ‘Ik wilde dat de Hotelschool een plek voor iedereen zou zijn en ik zag al die ‘kleuren’ nog niet terug in mijn medestudenten.’
Na zijn afstuderen aan de Hotelschool zocht hij een kantoorbaan, maar dat bleek ingewikkeld. ‘Ik ervaar en zie discriminatie in Nederland; dat had ik niet verwacht. Over mijn werk- en denkniveau, homo-zijn of over vluchtelingen in het algemeen. Daarom heb ik mijn afstudeeronderzoek op de Hotelschool over inclusie en diversiteit gedaan.’
Toen hij een vacature zag bij de Hotelschool voor student recruiter was dat ‘meant to be’. ‘Het kwam zo mooi samen met mijn onderzoek! Ik werk hier nu een jaar en bruis van de ideeën, die ik ook allemaal mag delen. Het is zo fijn!’
In gevaar
Als christelijk orthodoxe Armeen in Syrië maakte Armen al van jongs af aan deel uit van een minderheid. Om die reden vonden zijn ouders het extra belangrijk dat ze onberispelijk waren in houding en gedrag – dan trokken ze tenminste geen aandacht.
Toen bleek dat Armen homo was, paste dat dan ook niet bij het perfecte plaatje dat zijn ouders in hun hoofd hadden; homoseksualiteit is illegaal in Syrië. Des te bewonderenswaardiger is het dat Armen wél uit de kast kwam. Voor zijn familie was het moeilijk te accepteren, en toen IS in Syrië kwam, was dat voor Armen noodzaak om te vertrekken: onder het regime van IS worden homo’s stelselmatig gedood.
Intussen had Armen een Interior Design-diploma op zak en had hij ontdekt dat de horeca hem trok. Hij werkte met plezier in een hotel in Aleppo waar hij al snel promotie kreeg. Hij besloot de online opleiding Hotel Operations Management te doen aan het London Centre of Management en rondde ook die met een diploma af.
In januari 2014 vluchtte Armen naar Libanon, maar ook daar kon hij niet vrij zijn. Hij mocht niet opvallen als homo of vluchteling, en werkte illegaal in een winkel om zijn huur te kunnen betalen. Via een vriend hoorde hij over het hervestigingsprogramma van UNHCR, dat gericht is op kwetsbare vluchtelingen die in hun gastland in gevaar zijn. Hij meldde zich aan en hoorde anderhalf jaar later tot zijn vreugde dat hij naar Nederland mocht komen.
'Ik vind het heel belangrijk om mijn eigen verhaal om te buigen naar een positieve inspiratie voor anderen.'
Land van klompen en windmolens
‘Ik wist eigenlijk niets van Nederland,’ vertelt Armen. ‘We hadden op school nog net geleerd dat er klompen en windmolens waren, maar verder…? Ik ging alles googelen: waar ligt Nederland, welke taal spreken ze, wat eten ze? Toen ik las dat iedereen in Nederland écht zichzelf mocht zijn, was ik zo blij.’ Armen begon meteen online de taal te leren. ‘Terwijl ik nog in Beiroet woonde, leerde ik alvast 25 woorden per dag. Dan heb je al snel een kleine woordenschat.’
In december 2015 kwam hij aan in Nederland. ‘Het duurde een paar maanden voordat ik me een beetje thuis voelde. Ik kende nog niemand en er was weinig contact met de buren. Dat vond ik jammer.’ Gelukkig vond Armen daarna een fijn groepje mensen via de Nederlandse lessen, werd hij lid van een homomannenkoor en startte hij met steun van het UAF zijn opleiding aan de Hogere Hotelschool in Den Haag. ‘Het UAF stelde mij in staat om verder te studeren. Daar voel ik me enorm dankbaar voor; ik zou graag iets terug doen voor het UAF. De steun van het UAF geeft mij de mogelijkheid om op hogere posities terecht te komen en echt veranderingen teweeg te brengen in onze samenleving.’ Ook naast zijn studie vond hij het belangrijk om een bijdrage te leveren aan een betere wereld: hij begon met vrijwilligerswerk bij VluchtelingenWerk en werd rondleider in het Tropenmuseum bij een tentoonstelling over Aleppo.
Positieve inspiratie
In zijn vrije tijd zit Armen zelden stil. ‘Ik vind het heel belangrijk om mijn eigen verhaal om te buigen naar een positieve inspiratie voor anderen. Ik wil mijn moed doorgeven. Ik heb ook een TedX talk gedaan, ik ben actief bij de Amsterdam Pride, en ik geef voorlichting op scholen namens VluchtelingenWerk.’
‘Mijn blijste moment in Nederland was de Euro pride in Amsterdam. Zo veel lading, zo veel emotie, en de pure vrijheid dat ik mocht zijn wie ik ben. Dat ik dát mocht ervaren!’ Terwijl hij het zegt, zie je dat het hem nog steeds diep raakt. ‘Ik zou zo graag willen dat er meer aandacht zou komen voor mentale ruimte voor vluchtelingen,’ verzucht hij. ‘Het is zo belangrijk. Want als je jezelf kunt zijn, dan kun je bloeien. Ik heb het nu ervaren! En ik wens dat voor iedereen.’
UAF-Award 2022
Ieder jaar reiken we de UAF-Award uit. Met de verkiezing vraagt het UAF aandacht voor het potentieel en het doorzettingsvermogen van gevluchte studenten en professionals die hier aan hun toekomst werken.
Armen is een van de zes genomineerden die zich onderscheidt door zijn studie- en werkprestatie en zijn inzet voor de samenleving. Bekijk zijn nominatievideo hieronder.
Talent mag niet verloren gaan
Geef gevluchte studenten en professionals zoals Armen de kans zich te ontwikkelen. Met jouw donatie maak jij voor hen een wereld van verschil.
Help jij vluchtelingen op weg?